Χτίστηκε το 1857 για να στεγάσει το Ινστιτούτο Μηχανικών Hall στη Νότιο Yarra, ένα προάστιο της Μελβούρνης. Η εποχή θα μπορούσε να του είχε δώσει ένα βικτωριανό χαρακτήρα, αλλά κοιτώντας τη σκεπή, μοιάζει περισσότερο με εκκλησία. Τον ενιαίο, ανοιχτό χώρο (στη νέα του μορφή πλέον σαμ κατοικία και όχι σαν Ινστιτούτο) τον μοίρασαν σε τμήματα τοποθετώντας διαχωριστικά, που δεν απομονώνουν τους χώρους , απλά υπάρχουν για να οριοθετούν. Το πιο θαυμαστό είναι το πώς διατηρούνε ανύπαρκτη την επαφή της κρεβατοκάμαρας με τους υπόλοιπους χώρους, εφαρμόζοντας μία από τις πιο βασικές αρχές της διακόσμησης: τα αντικείμενα δεν μπαίνουν σε ένα χώρο για να εντυπωσιάσουν ή να γεμίσουν μία γωνία (ή μία πλευρά), αλλά για να συμβάλουν στην ολοκλήρωση του συνόλου κάνοντας το πιο όμορφο και πιο λειτουργικό. Έτσι και εδώ τα μεγάλα κουτιά που εκτελούν χρέη φωτιστικών, παρέχουν και την αναγκαία κάλυψη στον ιδιωτικό χώρο της κρεβατοκάμαρας, χωρίς να χρειαστεί να αλλοιώσουν τα χαρακτηριστικά του κτίσματος που θέλει τα πάντα να βρίσκονται σε έναν ενιαίο και ανοιχτό.
